gurami

Ryby labiryntowe (błędnikowce) pobierają powietrze atmosferyczne z nad powierzchni wody dzięki dodatkowemu narządowi oddechowemu, który nazywany jest labiryntem. Jest to grzbietowe rozszerzenie komory skrzelowej i składa się z dużej liczby pofałdowanych blaszek kostnych, pokrytych silnie unaczynionym nabłonkiem. Tlen z powietrza wchłaniany jest przez nabłonek a następnie rozprowadzany po ciele ryby. Narząd ten umożliwia bytowanie w miejscach, gdzie stężenie tlenu przejściowo spada, np. w szlamowatych, bardzo ciepłych wodach stojących w rodzaju pól ryżowych czy kanałów nawadniających.

Labirynt wykorzystywany jest także do budowy pienistych gniazd z pęcherzyków powietrza otoczonych śliną. Gniazda najczęściej budowane są przy powierzchni wody ale czasem też w toni wodnej np. pod sklepieniem jaskini. Zaopatrzone w tłuszcz ziarenka ikry po złożeniu unoszą się ku górze i trafiają do gniazda, którym opiekuje się samiec.